سیلی زدوبعد مدتی فهمیدم

هم اشک یتیم رادرآوردی تو

هم دست به سوی معجرآوردی تو

بگذار برای صبح ، قدری آرام

مأمورطبق مگرسرآوردی تو

شد واردشهرمحمل ساداتی

دادند به این قبیله نان خیراتی

ازشام سران کوفه معجربردند

آن روزبرای طفلشان سوغاتی

برنیزه پر پرستویم رابردند

سنجاق میان گیسیویم رابردند

تاازگل سرخیالشان راحت شد

بابای گلم النگویم رابردند

آن مرد که نای گفتن ازپایش نیست

می گفت بیا بیا که بابایش نیست

سیلی زدوبعد مدتی فهمیدم

که لاله ی گوش من سرجایش نیست

علی زمانیان

السلام علیک یا امام هادی علیه اسلام

آن روز از کبوتر زخمی پری نبود

خورشید فاطمه که به این لاغری نبود!

شد مثل مادرش به خدا راه رفتنش

فرقی که داشت این که جوان بستری نبود

آیا دلیل غصّه ی او زهر بوده؟ نه

از آن شراب، دردسر بدتری نبود

یک بی حیا و ظرف شراب و امام بود

اما به لعل لب، لب چوب تری نبود

یک شهر دشمن از همه جانب ولی دگر

چشم طمع که در پی انگشتری نبود

آنجا کشنده بود که در پیش دختران

می زد یزید چوب،… وَ آب آوری نبود

ای کاش در مقابل چشمان خواهری

رأس بریده داخل طشت زری نبود

فریاد می کشید صدای گرفته ای:

بابا محاسن تو که خاکستری نبود!

وای از غروب شام غریبان که ناقه بود

امّا میان جمع، علی اکبری نبود

علی زمانیان

اصلاًحسین جنس غمش فرق می کند

اصلاًحسین جنس غمش فرق می کند

این راه عشق پیچ وخمش فرق می کند

اینجاگدا همیشه طلبکار می شود

اینجا که آمدی کرمش فرق می کند

شاعر شدم برای سرودن برایشان

این خانواده، محتشمش فرق می کند

"صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین"

عیسای خانواده دمش فرق می کند

از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش

معلوم می شود حرمش فرق می کند

تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش

حتی سیاهی علمش فرق می کند

با پای نیزه روی زمین راه میرود

خورشید کاروان قدمش فرق می کند

من از حسینُ منی  پیغمبر خدا

فهمیده ام حسین "همش" فرق می کند

علی زمانیان