روز وشبم همه پر ازناله و شور و شینه
تو سینه دارم یه دلی که خونهی حسینه
این دل دیوونهی همیشه فکر
عشقه
بذار بگم اسم دلم حسین آباد عشقه
حسین آباد عشق من یه دنیا
خونه داره
مثل یه شهره هر طرف یه آشیونه داره
یه خونه از اون خونههاپر
از غم لبالب
این خونهی غم سندش خورده به نام زینب
یه خونه از اون خونهها پر
از گلای لالهست
صاحب این خونه کیه رقیهی سه سالهست
یه خونه از اون خونه ها
مثل یه باغ یاسه
نوشته روی سر درش این خونه عباسه
فدای آن که ساقی همه شد
زیارتگاه عشقش علقمه شد
بنفسی انت بــاشـــد لایق
او
کسی که زائر او فاطمه شد