رفتم آنقدربه میخانه که میخانه شدم

رفتم آنقدربه میخانه که میخانه شدم

دیدم از بس دل دیوانه که دیوانه شدم

آنقدر می ز کف ساقی سرمست زدم

تاکه همرنگ می وکاسه وپیمانه شدم

آنچنان جان به دل نار غم عشق زدم

که در آتش سبب حیرت پروانه شدم

به دوابروی توسوگندحسین بن علی

که من ازهرچه بجزروی توبیگانه شدم

گویا که فلک دور سرم می گردد

گویا که فلک دور سرم می گردد

عالم همگی گرد حرم می گردد

مجنونم و مِی خوردم و از بس مستم

بین الحرمین دور سرم می گردد

این جمعه جمعه ها حرف است میدانی

این جمعه جمعه ها حرف است میدانی

آدم بشوم تو شنبه هم می آیی

بالای سر شهر مدینه بنویسید

از کنج دل خود به بقیع ره بگشایید

پا در حرم عاشق دل خسته گذارید

 با دسته گل یاس که از گریه گرفتی

بر قبر گل گم شده گلدسته گذارید

بالای سر شهر مدینه بنویسید

در شهر غریبان قدم آهسته گذارید

 با بردن نام علی و گریه به یادش

 مرحم به روی پهلوی بشکسته گذارید

  از فاطمه اش یاد نمایید و بدین کار

یک بوسه به دستی که بود خسته گذارید

ای مادر ...