شهادت حضرت زهرا(س)

منکه از عشق علی چون شمع شیدا سوختم

صاحب جنــــــــت منم، اما در اینجا سوخــــتم

سوخـــــتم تا یک سر مویی نسوزد از عـــــلی

تا بماند رهبـــــرم من بی مهابا ســــــــــوختم

بی گنــــــه بودم ولی در آتشم انداخـــــــــتند

محسنم شد کشته، نالیدم که بابا ســــــوختم

زینــــــبم می دید آتــــــش زائر رویم شــــــده

از پریشانــــی او در بیـــــن اعــــدا سوخــــتم

صورت آتش گـــــرفته تا زســـــــیلی شد کبود

شکــــر کردم، بهر حفظ جان مولاســـــــوختم

مثل چـــــشم مجتبی مسمار یارب ســرخ بود

من نمی گویــــــم چه شد تنهای تنها سوختم

هرکه نان از سفره ی ما برده بود ایستاده بود

بس که نامردی بود در این تماشا سوخــــــتم

سوختم تا شعله ی عشقت بماند جــــــاودان

پای تا ســـــر یا علی با این تمــــنا ســــوختم

شهادت حضرت زهرا(س)

منکه از عشق علی چون شمع شیدا سوختم

صاحب جنــــــــت منم، اما در اینجا سوخــــتم

سوخـــــتم تا یک سر مویی نسوزد از عـــــلی

تا بماند رهبـــــرم من بی مهابا ســــــــــوختم

بی گنــــــه بودم ولی در آتشم انداخـــــــــتند

محسنم شد کشته، نالیدم که بابا ســــــوختم

زینــــــبم می دید آتــــــش زائر رویم شــــــده

از پریشانــــی او در بیـــــن اعــــدا سوخــــتم

صورت آتش گـــــرفته تا زســـــــیلی شد کبود

شکــــر کردم، بهر حفظ جان مولاســـــــوختم

مثل چـــــشم مجتبی مسمار یارب ســرخ بود

من نمی گویــــــم چه شد تنهای تنها سوختم

هرکه نان از سفره ی ما برده بود ایستاده بود

بس که نامردی بود در این تماشا سوخــــــتم

سوختم تا شعله ی عشقت بماند جــــــاودان

پای تا ســـــر یا علی با این تمــــنا ســــوختم

اسلام علیک یا فاطمه الزهرا(س)

حضـرت زهـرا(س) در آن سخنزانـى معروفـش در مسجـد فـرمـود:

خـداونـد ایمـان را بـراى تطهیـر شمـا از شـرک قـرار داد،

و نماز را براى پاک شدن شما از تکبر،

و زکـات را بـراى پـاک کـردن جـان و افزونـى رزقتان،

و روزه را براى تثبیت اخلاص،

و حج را براى قوت بخشیدن دین ،

و عدل را براى پیراستن دلها،

و اطاعت ما را براى نظم یافتن ملت،

و امـامت مـا را بـراى در امـان مـانـدن از تفرقه،

و جهاد را براى عزت اسلام،

و صبر را براى کمک در استحقاق مزد،

و امـر به معروف را بـراى مصلحت و منـافع همگـانـى ،

و نیکـى کـردن به پـدر و مـادر را سپـر نگهدارى از خشـم ،

و صله ارحام را وسیله ازدیاد نفرات،

و قصاص را وسیله حفظ خون ها،

و وفـاى به نذر را بـراى در معرض مغفـرت قـرار گـرفتـن ،

و به انـدازه دادن تـرازو و پیمـانه را بـراى تغییـر خـوى کـم فـروشـى،

و نهى از شـرابخـوارى را بـراى پـاکیزگـى از پلیـدى ،

و دورى از تهمت را بـراى محفـوظ مـاندن از لعنت،

و تـرک سـرقت را بـراى الزام به پـاکـدامنى ،

و شـرک را حـرام کـرد بـراى اخلاص به پـروردگـارى او ،

بنابـرایـن ، از خـدا آن گـونه که شایسته است بتـرسید و نمیرید، مگر آن که مسلمان باشید،

و خـدارا در آنچه به آن امر کرده و آنچه از آن بازتان داشته است اطاعت کنید،

زیرا که "از بندگانـش ، فقط آگاهان، از خـدا مـى ترسند."( سـوره فاطر آیه28 )  (احتجاج طبرسى ، ص 99، چاپ سعید) .

دیگر عناوین این صفحه : یافاطمه الزهرا عشق علی  بنت الرسول صدیقه الشهیده فاطمیه   

ولادت حضرت زهرا (س) مبارک

تقدیم به حضرت زهرای مرضیه (س)

تو آمدی و زن به جمال خدا رسید

انسان دردمند به درک دعا رسید

تو آمدی و مهر و وفا آفریده شد

تو آمدی و نوبت عشق و حیا رسید

هاجر هرآنچه هروله کرد از پی تو کرد

آخر به حاجت تو به سعی صفا رسید

احمد (ص) اگر به عرش فرا رفت با تو رفت 

مولا اگر رسید به حق با شما رسید

داغ پدر، سکوت علی (ع)، غربت حسن (ع)

شعری شد و به حنجرۀ کربلا رسید

در تلّ زینبیه غروبت طلوع کرد

با داغ تو قیامت زینب (س) فرا رسید

با محتشم به ساحل عمّان رسید اشک

داغ تو بود بار امانت به ما رسید

تسبیح توست رشتۀ  تعقیب واجبات 

قد قامت الصلاتی و حیّ علی الصلات

شب گریه های غربت مادر تمام شد

زینب (س) به گریه گفت که دیگر تمام شد

امشب اذان گریه بگوید بگو، بلال

سلمان به آه گفت: ابوذر تمام شد

طفلان تشنه هروله در اشک می کنند

ایّام تشنه کامی مادر تمام شد

آن شب حسن (ع) شکست که آرام تر ! حسین (ع)

چشم حسین(ع) گفت : برادر! تمام شد

تا صبح با تو اُستن حنّانه ضجّه زد

محراب خون گریست: که منبر تمام شد

زاینده است چشمۀ زهرایی رسول

باور مکن که سورۀ کوثر تمام  شد

باور مکن که فاطمه (س) از دست رفته است

باور مکن حماسۀ حیدر تمام شد؟

زهرا (س) اگر نبود حدیث کسا نبود

زینب (س) نبود و واقعۀ کربلا نبود

شب آمده ست گریه کنان بر مزار تو  

دریا شکست موج زنان در کنارتو

بعد از تو چلّه چلّه علی (ع) خطبه خواند و سوخت

چرخید ذوالفقار علی بر مدارتو

زینب (س) کجاست؟ همسفر خطبه های خون

دنیا چه کرد بعد تو با یادگار تو

باران نیزه، نعش غریبانۀ حسن (ع)

آن روزگار زینب (س) و این روزگار تو

گل داد روی نیزه، سر تشنۀ حسین (ع)

تا شام و کوفه رفت دل داغدار تو

تو سوگوار زینب (س)  و زینب غریب شام    

تو سوگوار زینب  و او سوگوار تو

بعد از تو سهم آینه  درد و دریغ شد

دست نوازشی که کشیدند تیغ شد

 دیگر عناوین این صفحه : یافاطمه الزهرا عشق علی بنت الرسول صدیقه الشهیده فاطمیه