مادرم داد به من ، درس وفادارى را

بر لب آبم و داغ لبت مى میرم

هر دم از غصه جانسوز تو آتش گیرم

مادرم داد به من ، درس وفادارى را

عشق شیرین تو آمیخته شد با شیرم

گاه سردار و علمدارم و گاهى سقا

که به پاس حرمت ، گشت زنان ، چون شیرم

سعیها کرد عدو، تا کندم از تو جدا

با وجودت ، که تواند که کند تسخیرم ؟

در نگاه غضب آلوده من ، دشمن دید

که چو شیرى من ازین جیفه دنیا سیرم

بوته عشق تو کرده است مرا چون زرناب

دیگر این آتش غمها ندهد تغییرم

گر مرا شور جوانى و بهار عمر است

از خزان تو دگر اى گل زهرا پیرم

سعى بسیار نمودم که کنم سیرابت

گشتم آخر خجل از کوشش بى تاثیرم

اکبرت کشته شد و نوبتم آخر نرسید

سینه ام تنگ شد از بس که بود تاخیرم

غیرتم گاه نهیبم زند: از جا برخیز

لیک فرمان مطاع تو شود پاگیرم

تا که مامور شدم علقمه را فتح کنم

آیت قهر، بیان شد زلب شمشیرم

سایه پرچم تو کرد سرافراز مرا

عشق تو، کرد عطا دولت عالمگیرم

کربلا کعبه عشق است و، من اندر احرام

شد درین قبله عشاق ، دو تا تقصیرم

دست من ، خورد به آبى که نصیب تو نشد

چشم من ، داد از آن آب روان تصویرم

باید این دیده و این دست ، دهم قربانى

تا که تکمیل شود حج من و تقدیرم

زان جهت ، دست و پاى تو فشاندم برخاک

تا کنم دیده فدا، چشم به راه تیرم

اى قد و قامت تو، معنى قد قامت من

اى که الهام عبادت ، ز وجودت گیرم

وصل شد حال قیامم ، ز عمودى به سجود

بى رکوع است نماز من و این تکبیرم

جسدم را به سوى خیمه اصغر نبرید

که خجالت زده ز آن تشنه لب بى شیرم

تا کند مدح ابوالفضل ، امام سجاد

نارسا هست (حسان ) شعر من و تقریرم

دیگر عناوین این صفحه : عباس یا عباس  ابوفاضل یا ابوفاضل ابوالفضل یا ابوالفضل کاشف الکرب حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام  قمر بنى هاشم باب الحوائج  طیار  الشهید  العبدالصالح  السقاء سپهسالار حامى الظعینه المستجار قهرمان علقمى پرچمدار علمدار حسین   یل کربلا