در کنار علقمه سروى ز پا افتاده است

در کنار علقمه سروى ز پا افتاده است

یا گلى از گلشن آل عبا افتاده است

در زمین پر بلاى نینوا با شور و آه

ناله جانسوز ادرک یا اءخاه افتاده است

شه سوار اسب شد با سر به میدان روى کرد

تا ببیند جسم عباسش کجا افتاده است

ناگهان از صدر زین افکند خود را بر زمین

دید بسم الله ! ز قرآن جدا افتاده است

پاره قرآن ببوسید و پى اصلش دوید

مصحف ناطق کجا یارب ز پا افتاده است ؟!

تا کنار نهر علقم ، بوى عباسش کشید

دید اندر خاک و خون قد رسا افتاده است

کرده در دریاى خون ماه بنى هاشم افول

تشنه لب ، سقا ز جور اشقیا افتاده است !

دست خود را بر کمر بگرفت و آهى بر کشید

گفت پشت من ز هجرانت دو تا افتاده است

خیز و بر پا کن لوا، ابى ببر در خیمه ها

از عطش بنگر چه شورى خیمه ها افتاده است

هر چه شه نالید، عباسش ز لب لب برنداشت

دید مرغ روح او سوى سما افتاده است

شه به سوى خیمه با پاى پیاده رهسپار

در حرم شد؛ دید افغان و نوا افتاده است

گفت پس جسم برادر را برم اندر حرم

دید هر عضوى ز اعضایش جدا افتاده است

جمله مى گفتند: سقا - اى پدر جان - دیر کرد

بر سر سقاى ما بابا چه ها افتاده است ؟

حال زینب را بگو (علامه ) از شه چون شنید

دست عباس علمدارش جدا افتاده است

 دیگر عناوین این صفحه : عباس یا عباس  ابوفاضل یا ابوفاضل ابالفضل یا ابالفضل کاشف الکرب حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام  قمر بنى هاشم باب الحوائج  طیار  الشهید  العبدالصالح  السقاء سپهسالار حامى الظعینه المستجار قهرمان علقمى پرچمدار علمدار حسینیل کربلا