تنها دلیل بودن ما عشق کربلاست

حرفی که صد دعای ابوحمزه میزند

ارباب ما ز دیده به یک غمزه میزند

اویی که نسخه های تنش آیه آیه شد

خورشید روی نی به سر قرن سایه شد

در آسمان عشق نرخ قمر شکست

مهتاب هم ز دلبری اش خیره سرشکست

ما جز غمش که دغدغه در سر نداشتیم

ما از ازل که قبله ی دیگر نداشتیم

ما بی اراده ایم, ملامت کجا رواست

تنها دلیل بودن ما عشق کربلاست

ما زخم و لطمه گاه به رخساره می زنیم

از داغ جسم شاه دوصد پاره می زنیم

دشمن که کرده قد علم از کینه دیده ای؟

سنگ ریزه های خورده بر آیینه دیده ای؟

دیدی هنوز خیمه ی زینب در آتش است؟

این روضه های تازه لبالب در آتش است

دیدی دوباره چادر زینب رها شده؟

دیرست مرقدش هدف تیرها شده؟

ادامه ابیات در وبلاگ فرو ریخت ...

سر

قلم به دست گرفتم روان شوم تا سر 

به نام حضرت معشوق، اسم انشا؛ سر

مسیر روضه از این جا به سمت شش گوشه ست

فرات ، علقمه، گودال، دست سقا، سر

نوشتم از سر خط با مداد قرمز رنگ

به جای جمله ی سرمشق؛ «آب بابا سر»

 به روی خاک خرابه نوشت یک جمله:

«رقیه! گریه نکن جان عمه! امضا؛ سر»

چه حکمتی ست در این قتلگاه یا الله!

که بوی چادر خاکی گرفته سرتاسر

(و کاف ؛ کوچه و ها؛ هرم آتش و یا؛ یاس 

و عین و صاد؛ علی، صبر بعد زهرا، سر) 

چه اشتراک عجیبی که این پدر وَ پسر 

 به سوی فاطمه رفتند هر دوتا با سر

تمام شد غزل و من دوباره می بینم

که باز آمده ام اینجا ؛ درست بالا سر !

پیمان طالبی

داره محرمش میاد ...

در کوچه ها نسیم بهشت محرم است

این شهر بی مجالس روضه جهنم است

پیراهن سیاه عزاداری شما

زیباترین تجلی عشق مجسم است

شکر خدا که هیئتمان باز دایر است

شکر خدا که بر سر این کوچه پرچم است

بیرون ندیده اید زنی استاده است؟

بالش شکسته قدش هم کمی خم است

لبخند تلخ فاطمه بر تک تک شما

یعنی خوش آمدید و همان خیر مقدم است

من که ندیدمش دم در، خب شما چطور؟

صد حیف سوی چشم گنهکار ما کم است

پرواز می کنیم  از این پیله های تنگ

فصل بلوغ شیعه یقینا محرم است

در مجلس عزای امام قتیل اشک

روضه به شور و واحد و نوحه مقدم است

وحید قاسمی

روضه از حاج علی قربانی

امشب شب روضه است ...

یک روضه از حاج علی قربانی را قرار میدهم :

پخش و دانلود