خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد

خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد

آرزومند نگاری به نگاری برسد

دیده بر روی چو گل بندد نبود خبرش

گر چه در دیده ز نوک مژه خاری برسد

لذت و صل نداند مگر آن سوخته‌ای

که پس از دوری بسیار به یاری برسد

قیمت گل نشناسد مگر آن مرغ اسیر

که خزان دیده بود پس به بهاری برسد

امیرخسرو دهلوی

گرچه چون مشتی ستاره زیر پا و پاره پاره ...

از خدا اول برایت اذن پوشیدن گرفتم

بعد هر شب بین انگشتم نخ و سوزن گرفتم

سوزن مژگان می آمد با نخ اشکم برایت

از کنار بوریا یی کهنه پیراهن گرفتم

بارها پیراهنت را بر تنت پوشانده آن وقت؛

در خیال خود سرت را نیز بر دامن گرفتم

دیدم آن نامرد را بر سینه ات با تیغ عریان

پیرهن را هر زمان از قسمت گردن گرفتم

پهلویش گر پاره گشته در میان کوچه ای تنگ

پیرهن را از دهان آتش و آهن گرفتم

گرچه چون مشتی ستاره زیر پا و پاره پاره

عاقبت فرزند خود را در میان تن گرفتم

مهدی رحیمی

کعبه یک زمزم اگر در همه عالم دارد ...

کعبه یک زمزم اگر در همه عالم دارد

چشم عشاق بنازم که دو زمزم دارد

هر کجا ملک خدا هست حسینیه توست

هر که را می نگرم شور محرم دارد

نه محرم نه صفر بلکه همه دوره سال

 کعبه با یاد غمت جامه ماتم دارد

روضه خوان تو خدا گریه کن تو آدم

اشک ارثی است که ذریه آدم دارد

ضریح

یادگاری که برادر می دهد با ارزش است
آن ضریح قبلی ات را کاش می دادند حسن 

پوریا روح نواز

من کربلا ندیده ام و درک می کنم

این روز ها ضریح قدیمی چه می کشد 

محمد حسین رحیمیان